ماهیان زینتی و آکواریومی زنده رود

معرفی ماهی سوروم

معرفی ماهی سورم – severum
سطح مراقبت: متوسط
شرایط آب: دما۲۵ سانتیگراد ،پ هاش۷٫۳،سختی ۱۲
حداکثر اندازه در آکواریوم:۲۰ سانتیمتر
رنگ: مشکی،سبز،سفید،خاکستری و صورتی
مزاج: تا حدی مهاجم
عادت غذایی: همه چیز خوار
خاستگاه: رودخانه آمازون
منطقه شنا : میانه آکواریوم

این ماهی، بزرگ ،مهربان،مرموز و معتاد کننده و در واقع دارای شخصیت یکتایی است.اگرچه در عین حال می تواند مهاجم باشد و سایر ماهی های کوچکتر را بخورد.در عین حال می تواند تمام گیاهان را خراب کند.هنگامی که ماهی جدیدی به آکواریوم اضافه می کنید ،به آنها حمله می کنند و معمولاً به کوچکترین آنها هم حمله می کند که در بعضی مواقع با مرگ ماهی جدید همراه است.آنها با این کار می خواهند به میهمان جدید بفهمانند که رئیس چه کسی است.

با اینکه آنها در طبیعت در آبهای نرم و اسیدی آمریکای جنوبی زندگی می کنند،اما این موضوع برای آنها حیاتی نیست و می توانند به راحتی در آبهای سخت هم زندگی کنند.
سورم نیز تا اندازه ای مثل دیسکس خجالتی است و معمولا گوشه ای از آکواریوم را انتخاب کرده و اکثر ساعات روز را در این مکان می گذراند.عاملی که باعث می شود تا این ماهی نزد ماهی های دیگر خطرناک جلوه کند دندان های جلویی این ماهی است که هیچ ماهی ای دلش نمی خواهد تا بوسیله ی آنها زخمی شود.شکل ظاهری این ماهی دیسک مانند است که شباهتی نیز به دیسکس دارد.

سورم ها در سه رنگ طلایی،سبز و فیروزه ای عرضه می شوند. باله های شکمی به رنگ مسی است۹-۸ خط عمودی تیره رنگ نیز در طول بدنش به چشم می خورد. این خطوط بیشتر در دوران جوانی به ظاهر می شوند و با بزرگ شدن و بالغ شدن سورم ها تنها نیمی از آنها که به باله ی دمی ماهی نزدیک تر هستند باقی می مانند. با این حال این ماهی قادر است تا این خطوط و رنگ های بدنش را روشن و خاموش کند. چشمان این ماهی رنگ شاخصی از قرمز و نارنجی دارند.

باله ی پشتی و مخرجی ماهی نر در مقایسه با ماده نوک تیز تر بوده و اندازه اش نیز درازتر از باله ماده است که این باله ها در ماهی نر تا نزدیکی باله ی دمی کشیده می شود.رنگ نر و ماده در حالت کلی یکی است ولی ماده ها کمی رنگ پریده تر بوده و خطوط آبی رنگ کرمی شکل در سر ماده ها بسیار کم است(ندارند).

نر بالغ باله های درازتر و نوک تیز تری دارد. ماهی ماده(بالغ) نقطه ی تیره رنگی بر روی باله ی پشتی درست در بالای دومین راه خود (بین دومین و آخرین راه) دارد.

در طول دوران تکثیر بسیار پرخاشگر می شوند و به تعقیب دیگر ماهی ها می پردازند.برای تکثیر تنها روش این است که اجازه دهید ماهی جفت خودش را خودش انتخاب کند ولی به خاطر داشته باشید که سورم ها بسیار مشکل پسند هستند و ممکن است این امر زمان زیادی از شما بگیرد.

از اولین نشانه های انتخاب جفت قفل کردن لبها و نیز مجادله ی بین جفت غالب با دیگر هم تانکی ها و سورم ها است.البته بسیار به ندرت اقدام به جفت گیری می کنند.تکثیر آنها باید در تانکی مجزا انجام شود.

 
کف پوش تانک باید از سنگ های تیره رنگ تشکیل شود.این ماهی از داشتن مکان هایی برای مخفی شدن بسیار خوشش می آید که برای این منظور می توان از گلدان های سفالی استفاده کرد که علاوه بر ایجاد مکانی برای مخفی شدن سورم ها بستر مناسبی نیز برای تخم ریزی آنها فراهم می کند. همپنین بسیار به شرایط آب آنها دقت کنید زیرا بسیاری از بیماری های آنها به خاطر شرایط نا مطلوب آب است.